Een arbeidsvoorwaarde is elke tegenprestatie voor het afgesproken werk:
- dit kan een tegenprestatie in geld zijn (zoals het salaris of de vakantiebijslag), maar ook in tijd (bijv. verlof) of in natura (bijv. fitness op de bedrijfslocatie);
- het kan om een tegenprestatie gaan die de medewerker nu krijgt (bijv. salaris) of in de toekomst bijv. een bonus, maar ook uitkeringen na einde dienstverband
Het gaat dus niet alleen om de huidige elementen van de inlenersbeloning, maar ook om verlof, feestdagen, de waarde van een keuzebudget, pensioen, opleidingsbudgetten en andere secundaire en tertiaire arbeidsvoorwaarden, zoals een lease-auto, bijdrage in een (aanvullende) zorgverzekering of (uitkering uit) een ongevallenverzekering.
Alles wat in de cao of een publiek arbeidsvoorwaardenreglement staat als tegenprestatie voor het werk, is een arbeidsvoorwaarde. Soms staan er (aanvullende) regelingen in andere documenten, zoals een personeelshandboek of personeelsgids. Meestal is dan ook sprake van een arbeidsvoorwaarde, maar niet altijd. Er is alleen sprake van een arbeidsvoorwaarde als het gaat om afspraken die over een langere termijn worden toegepast, waar medewerkers recht op hebben en op kunnen rekenen.
Zelfs als de regeling niet in een document staat kan sprake zijn van een arbeidsvoorwaarde, als de afspraken structureel zijn of medewerkers er - gezien de praktijk - op mogen vertrouwen.
Voorbeelden:
Wordt er elk jaar een eindejaarsuitkering of een kerstgeschenk verstrekt, ook al staat dit niet in een formele regeling? Dan wordt dit al snel als arbeidsvoorwaarde gezien.
Krijgt het hele personeel een eenmalige uitkering? Dan mogen uitzendkrachten daar niet van uitgesloten worden, alleen omdat zij uitzendkracht zijn.